Τι Λιμενικό Σώμα χρειάζεται η Ελλάδα;

Εντός του πρώτο δεκαήμερου του Μαρτίου θα πρέπει και τυπικά να ολοκληρωθούν οι κρίσεις στο Λιμενικό Σώματος. Ο νυν Αρχηγός Αντιναυάρχος ΛΣ Γιώργος Αλεξανδράκης αποχωρεί έχοντας συμπληρώσει τον χρόνο που προβλέπει η κείμενη νομοθεσία και ως εκ τούτου ανοίγει ο δρόμος για την επιλογή νέου Αρχηγού.

Ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις άπαντες οι ενδιαφερόμενοι έχουν επιδοθεί εδώ και καιρό σε ένα μαραθώνιο επαφών και επικοινωνιών διεκδικώντας την θέση του Αρχηγού. Ταυτόχρονα γύρω από τους διεκδικητές έχουν αναπτυχθεί αυλές οι οποίες και αυτές πιέζουν όπως και όπου μπορούν ώστε να αναλάβει Αρχηγός ο εκλεκτός τους.

Φυσικά όλοι τους πιστεύουν ακράδαντα ότι διαθέτουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που απαιτεί η θέση και όποιον και αν ρωτήσεις από τους διεκδικητές αν κάνει για την θέση θα σου απαντήσει ότι κάνει και παρακάνει.

Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει πάντα και ένας υπουργός ο οποίος άλλοτε αποφεύγει να ασχοληθεί αναμένοντας τις άνωθεν εντολές και οδηγίες και άλλοτε παρεμβαίνει διότι, όπως όλοι, έτσι και αυτός διαθέτει κάποιον εκλεκτό τον οποίο και θέλει να προωθήσει στο ύπατο αξίωμα του Σώματος. Παλιά ιστορία…

Αυτό το σουρεαλιστικό σκηνικό που επαναλαμβάνεται σταθερά εδώ και δεκαετίες, σε εμάς τους απέξω αρχικά φαίνονταν περίεργο μέχρι που το συνηθίσαμε σε τέτοιο βαθμό μάλιστα ώστε να το θεωρούμε πλέον φυσιολογικό.

Οι εποχές όμως έχουν αλλάξει και αν στο παρελθόν είχαμε την πολυτέλεια να διαθέτουμε και Αρχηγούς όχι απόλυτα συμβατούς με το μέγεθος της αποστολής τους, τα τελευταία χρόνια δεν την έχουμε.

Στις μέρες το ερώτημα που πρέπει να κυριαρχήσει δεν είναι το ποιόν θέλουμε για Αρχηγό, αλλά ποιο Λιμενικό θέλουμε. Οι συνθήκες επιβάλουν να σταματήσουμε κάποτε να ασχολούμαστε με τα πρόσωπα και να επικεντρωθούμε στην αποστολή του Λιμενικού Σώματος.

Το 2025 συμπληρώνονται 16 χρόνια από τότε που η νέα εκείνη την εποχή κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου είχε αποφασίσει να κόψει το Υπουργείο Ναυτιλίας στα δύο, διαχωρίζοντας τον ρόλο του Λιμενικού στην υπόθεση της Ελληνικής ναυτιλίας από τον ρόλο του της φύλαξης των θαλασσίων συνόρων της χώρας.

Τότε για πρώτη φορά ακούστηκε ο όρος Ακτοφυλακή παρά το γεγονός πως η στροφή προς την ενίσχυση του επιχειρησιακού ρόλου του Λιμενικού Σώματος είχε ξεκινήσει μια πενταετία νωρίτερα από το 2009, και συγκεκριμένα το 2004, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων.

Από το 2004 έχει περάσει μια 20ετία στην διάρκεια της οποίας πολλά έχουν αλλάξει με τις σημαντικότερες μεταβολές να έρχονται από το 2020 και μετά όταν το Λιμενικό Σώμα κλήθηκε να σηκώσει το τεράστιο όλο βάρος της φύλαξης των θαλασσίων συνόρων απέναντι στην εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού προβλήματος από την Τουρκία.

Φαινομενικά την περίοδο αυτή διάγουμε μια περίοδο κατά την οποία το μεταναστευτικό πρόβλημα βρίσκεται σε μια ύφεση.

Αλλά ας μην ξεγελιόμαστε όλο αυτό το περίπου ιδανικό νέο περιβάλλον μέσα στο οποία καλείται το Λιμενικό Σώμα να λειτουργήσει είναι ρευστό μιας και έχουμε απέναντι μας ένα δύστροπο γείτονα ο οποίος μας έχει αποδείξει πολλές φορές ότι όλα μπορούν να αλλάξουν από την μια στιγμή στην άλλη.

Το ερώτημα λοιπόν του τι είδους Λιμενικό Σώμα χρειάζεται η Ελλάδα είναι τώρα περισσότερο επίκαιρο από ποτέ.

Η Ελλάδα λοιπόν χρειάζεται ένα Λιμενικό Σώμα το οποίο θα πρέπει να είναι επιχειρησιακά στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο εκμεταλλευόμενο όλη τη γνώση που έχει αποκτήσει ως σήμερα στο πεδίο με μια ηγεσία η οποία θα εμπνέει εμπιστοσύνη και αποφασιστικότητα.

Την ίδια ώρα το Λιμενικό Σώμα οφείλει να διασφαλίσει την σταθερή και υψηλού επιπέδου προσφορά του όλα αυτά τα χρόνια στην εθνική υπόθεση της Ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας, τόσο σε ευρωπαϊκό, όσο και σε διεθνές επίπεδο.

Με αυτά τα βασικά δεδομένα οι επιλογές των προσώπων που θα κληθούν να σηκώσουν το βάρος αυτών των αποστολών είναι πολύ συγκεκριμένες.

Ο (όποιος) υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής έχει χρέος να προσφέρει στον Ελληνικό λαό μια ηγεσία η οποία μπορεί να διασφαλίσει την επιχειρησιακή αποστολή του Λιμενικού Σώματος στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη των Ελληνικών θαλασσών.

Τύχη αγαθή τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά έχουμε την δυνατότητα τέτοιων επιλογών μιας και αυτοί που αποφασίζουν δεν έχουν βαρίδια και εξαρτήσεις.

Είναι ίσως από τις ελάχιστες φορές που έχουμε την ευκαιρία επιλογών απόλυτα συμβατών με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις ενός αποτελεσματικού μηχανισμού ικανού και έτοιμου να ανταποκριθεί σε όλα τα δυνατά πιθανά σενάρια.

Όλα τα άλλα έπονται…

Γιώργος Σκορδίλης

Πηγή: Reporter.gr