Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ο ανώτατος θεσμικός ηγέτης του ελληνικού κράτους. Από το 1975, εκλέγεται από τη Βουλή των Ελλήνων με πενταετή θητεία, βάσει του Συντάγματος της Ελλάδας. Ο κάθε εκλεγμένος Πρόεδρος έχει το δικαίωμα να επανεκλεγεί μόνο μία φορά.
Από το 1974, όταν καταργήθηκε η Βασιλευομένη Δημοκρατία μέσω δημοψηφίσματος, η διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας αποτελεί μία από τις σημαντικότερες στιγμές της κοινοβουλευτικής λειτουργίας. Έκτοτε, η Βουλή έχει εκλέξει συνολικά οκτώ Προέδρους της Δημοκρατίας, αποδεικνύοντας την ομαλή λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών στη χώρα.
Στην αρχή, η εκλογή γινόταν με μυστική ψηφοφορία, προκειμένου να διασφαλιστεί η ανεξαρτησία των βουλευτών, ενώ στη συνέχεια υιοθετήθηκε η φανερή ονομαστική ψηφοφορία, η οποία ενίσχυσε τη διαφάνεια στη διαδικασία. Η εκλογή του Προέδρου απαιτούσε πάντα μια αυξημένη πλειοψηφία, με τον αριθμό των 180 ψήφων να θεωρείται κρίσιμος στην τρίτη και καθοριστική ψηφοφορία. Αυτός ο αυξημένος αριθμός εγγυόταν την ευρύτερη συναίνεση, αποτρέποντας παράλληλα τη διάλυση της Βουλής και τη διενέργεια πρόωρων εκλογών.
Ιστορικό πλαίσιο
Ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας εισήχθη για πρώτη φορά στην Ελλάδα με το Σύνταγμα του 1924, μετά το δημοψήφισμα που καθιέρωσε την αβασίλευτη δημοκρατία. Ο Παύλος Κουντουριώτης, ο οποίος υπηρετούσε τότε ως Αντιβασιλέας, ανέλαβε το αξίωμα του προσωρινού Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ο Παύλος Κουντουριώτης παραιτήθηκε μετά την πραξικοπηματική ανάληψη της εξουσίας από τον Θεόδωρο Πάγκαλο. Ο Πάγκαλος αυτοανακηρύχθηκε Πρόεδρος μέσα από αμφιλεγόμενες εκλογικές διαδικασίες, ενω τον Αύγουστο του 1926, με την ανατροπή του Πάγκαλου, ο Παύλος Κουντουριώτης επανήλθε στο αξίωμα.
Το Σύνταγμα του 1927 και ορισμός αρμοδιοτήτων
Με το Σύνταγμα του 1927, καθορίστηκε επίσημα ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος περιοριζόταν κυρίως στην άσκηση της εκτελεστικής εξουσίας.1929: Ο Παύλος Κουντουριώτης επανεξελέγη για δεύτερη φορά από τη Γερουσία και τη Βουλή. Ωστόσο, παραιτήθηκε την ίδια χρονιά για λόγους υγείας.
Αλέξανδρος Ζαΐμης: Ως Πρόεδρος της Γερουσίας, ανέλαβε προσωρινά το αξίωμα και αργότερα εκλέχθηκε από τη Γερουσία και τη Βουλή ως ο καταλληλότερος για τη θέση.
Ο Αλέξανδρος Ζαΐμης επανεξελέγη το 1934 και παρέμεινε στη θέση έως το 1935, όταν, με την πολιτειακή μεταβολή, ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας καταργήθηκε.
Επιστροφή στην δημοκρατία
Ο θεσμός επανήλθε το 1973, κατά τη διάρκεια του δικτατορικού καθεστώτος των Συνταγματαρχών, με το δεύτερο «Σύνταγμα». Το νέο αυτό πλαίσιο παραχωρούσε υπερεξουσίες στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, συγκεντρώνοντας την εξουσία στο πρόσωπό του, ενώ παράλληλα καθιέρωσε και τη θέση του Αντιπροέδρου της Δημοκρατίας. Μετά την ανατροπή του Παπαδόπουλου, οι υπερεξουσίες αυτές καταργήθηκαν, και το πολιτειακό σύστημα μετατράπηκε σε ένα οιονεί προεδρευόμενο.
Το δημοψήφισμα του 1974
Με το δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου του 1974, οι πολίτες σε ποσοστό 69,18% επέλεξαν την Αβασίλευτη Δημοκρατία.
ΚατηγορίαΑριθμόςΠοσοστόΕγγεγραμμένοι 6.250.379 –
Ψήφισαν 4.719.494 75,51%
Άκυρα ψηφοδέλτια 28.889 0,61%
Έγκυρα ψηφοδέλτια 4.690.605 99,39%ΕπιλογήΨήφοιΠοσοστόΑβασίλευτη Δημοκρατία 3.244.748 69,18%
Βασιλευομένη Δημοκρατία 1.445.857 30,82%Αποχή – 24,49%
1974 – Μιχαήλ Στασινόπουλος: Ο προσωρινός Πρόεδρος

Προσωρινός Πρόεδρος της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας εξελέγη στις 18 Δεκεμβρίου 1974 ο Μιχαήλ Στασινόπουλος (ΝΔ) με 206 ψήφους υπέρ, έναντι 74 κατά.
1975: Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο ακαδημαϊκός

Στις 19 Ιουνίου 1975, η Βουλή των Ελλήνων εξέλεξε Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον ακαδημαϊκό Κωνσταντίνο Τσάτσο, ο οποίος προτάθηκε από τη Νέα Δημοκρατία (Ν.Δ.). Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος εξελέγη με 210 ψήφους. Αντίπαλός του ήταν ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, υποψήφιος της Ένωσης Κέντρου-Νέες Δυνάμεις (Ε.Κ.-Ν.Δ.), που έλαβε 65 ψήφους.
1980:Πρόεδρος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής

Το 1980, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής διαδέχθηκε τον Κωνσταντίνο Τσάτσο στην Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας, αφού προηγουμένως παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία.
Στα μέσα Απριλίου του 1980 ξεκίνησαν οι διαδικασίες για την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, καθώς έληγε η θητεία του Κωνσταντίνου Τσάτσου. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, επιθυμώντας να ολοκληρώσει τη σπουδαία πολιτική του πορεία με την προεδρία της Δημοκρατίας, εξέφρασε την υποψηφιότητά του. Για να διασφαλίσει την αναγκαία πλειοψηφία των 180 ψήφων, ο Καραμανλής φρόντισε να προσελκύσει βουλευτές από την Ένωση Κέντρου, η οποία βρισκόταν σε φθίνουσα πορεία.
1η Ψηφοφορία – 23 Απριλίου 1980
Στην πρώτη ψηφοφορία, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έλαβε 179 ψήφους, έναντι:4 ψήφων του Γεωργίου Μυλωνά (ΚΟΔΗΣΟ),
3 ψήφων του Νικήτα Βενιζέλου (ΕΔΗΚ),
1 ψήφου των Λεωνίδα Κύρκου (ΚΚΕ εσ.), Φαίδωνος Βεγλερή (ΕΔΑ) και Ηλία Ηλιού (ΕΔΑ).
Παράλληλα, 15 ψηφοδέλτια βρέθηκαν λευκά, ενώ 92 βουλευτές (ΠΑΣΟΚ) αρνήθηκαν να ψηφίσουν και 4 βουλευτές απείχαν.
2η Ψηφοφορία – 29 Απριλίου 1980
Στη δεύτερη ψηφοφορία, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κατάφερε να συγκεντρώσει 181 ψήφους, πετυχαίνοντας την απαιτούμενη πλειοψηφία των 180. Οι υπόλοιπες ψήφοι διανεμήθηκαν ως εξής:3 ψήφοι στον Γεώργιο Μυλωνά (ΚΟΔΗΣΟ),
1 ψήφος στον Λεωνίδα Κύρκο (ΚΚΕ εσ.),
1 ψήφος στον Φαίδωνα Βεγλερή (ΕΔΑ),
1 ψήφος στον ανεξάρτητο Στέλιο Παπαθεμελή.
Τα λευκά ψηφοδέλτια μειώθηκαν σε 13, ενώ 97 βουλευτές (ΠΑΣΟΚ) αρνήθηκαν να ψηφίσουν και 3 απείχαν.
3η Ψηφοφορία – 5 Μαΐου 1980
Στην τρίτη και κρίσιμη ψηφοφορία, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συγκέντρωσε 183 ψήφους. Παρόντες ήταν 298 βουλευτές, καθώς οι Σπύρος Θεοτόκης και Κωνσταντίνος Οικονομόπουλος της Εθνικής Παράταξης απείχαν. Οι υπόλοιπες ψήφοι κατανέμονται ως εξής:93 βουλευτές (ΠΑΣΟΚ) αρνήθηκαν ψήφο,
12 λευκά ψηφοδέλτια (11 από το ΚΚΕ και 1 από τον Γεώργιο Μαύρο),
4 ψήφοι στον Ιωάννη Ζίγδη (ΕΔΗΚ),
3 ψήφοι στον Γεώργιο Μυλωνά (ΚΟΔΗΣΟ),
1 ψήφος στον Φαίδωνα Βεγλερή (ΕΔΑ),
1 ψήφος στον Λεωνίδα Κύρκο (ΚΚΕ εσ.).
ΥποψήφιοιΑ’ Ψηφοφορία (23 Απριλίου 1980)Β’ Ψηφοφορία (29 Απριλίου 1980)Γ’ Ψηφοφορία (5 Μαΐου 1980)Κωνσταντίνος Καραμανλής (Ν.Δ.) 179 181 183
Γεώργιος Μυλωνάς (ΚΟΔΗΣΟ) 4 3 3
Λεωνίδας Κύρκος (ΚΚΕ Εσωτερικού) 1 1 1
Φαίδων Βεγλερής (ΕΔΑ) 1 1 1
Νικήτας Βενιζέλος (ΕΔΗΚ) 3 – –
Ηλίας Ηλιού (ΕΔΑ) 1 – –
Στέλιος Παπαθεμελής (Ανεξάρτητος) – 1 1
Ιωάννης Ζίγδης (ΕΔΗΚ) – – 4
Λευκά 15 13 12
Άρνηση ψήφου 92 93 93
Απόντες 4 7 2
Σύνολο 300 300 300
Μετά την εκλογή του, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεσμεύτηκε να επιδιώξει τη στερέωση του πολιτεύματος, την ομαλή λειτουργία των θεσμών και τη διαφύλαξη της εθνικής ενότητας.
Η «συγκατοίκηση»
Η νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981 και η ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Ανδρέα Παπανδρέου, εγκαινίασαν την περίοδο της «συγκατοίκησης», κατά την οποία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός προέρχονταν από διαφορετικά κόμματα.
Η εκλογή του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1980 αποτέλεσε σταθμό για την πολιτική ιστορία της χώρας, σηματοδοτώντας τη μετάβαση σε μια νέα εποχή σταθερότητας και δημοκρατίας.
1985: Πρόεδρος ο Κώστας Σαρτζετάκης

Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας το 1985 υπήρξε μια από τις πιο επεισοδιακές στιγμές της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας, καθώς πυροδότησε έντονη πολιτική σύγκρουση. Ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου προχώρησε στην απρόσμενη υποψηφιότητα του Χρήστου Σαρτζετάκη, αφήνοντας εκτός τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος θεωρούνταν σίγουρος για την επανεκλογή του.
Η αιφνίδια αυτή αλλαγή προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις, κυρίως από τη Νέα Δημοκρατία, που ήταν τότε αξιωματική αντιπολίτευση. Ο Ανδρέας Παπανδρέου αιτιολόγησε την απόφασή του, αναφέροντας τον «σεβασμό» προς τον Καραμανλή, καθώς σχεδίαζε αναθεώρηση του Συντάγματος που θα περιόριζε τις εξουσίες του Προέδρου.
Οι ψηφοφορίες
Στις 9 Μαρτίου, ο Ανδρέας Παπανδρέου ανακοίνωσε την υποψηφιότητα Σαρτζετάκη. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής απάντησε με την παραίτησή του την επόμενη ημέρα, τονίζοντας ότι δεν θα συμμετείχε στις εξελίξεις. Ως προσωρινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέλαβε ο πρόεδρος της Βουλής Ιωάννης Αλευράς.
Ίσως από τα χαρακτηριστικότερα στιγμιότυπα της διαδικασίας, η στιγμή που ο τότε βουλευτής Ιωαννίνων της ΝΔ Ελ.Καλογιάννης, πήρε την κάλπη στην οποία ψήφιζαν οι συνάδελφοί του και επιχείρησε να βγει από την Ολομέλεια.
ΥποψήφιοιΑ’ Ψηφοφορία (17 Μαρτίου 1985)Β’ Ψηφοφορία (23 Μαρτίου 1985)Γ’ Ψηφοφορία (29 Μαρτίου 1985)Χρήστος Σαρτζετάκης (ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ) 178 181 180
Λευκά 3 1 1
Άκυρα 3 3 5
Άρνηση ψήφου 113 110 112
Απόντες 3 5 2
Σύνολο 300 300 300
1990: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επιστρέφει στο Προεδρικό Μέγαρο
Τον Απρίλιο του 1990, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επέστρεψε στο ύπατο αξίωμα της Ελληνικής Δημοκρατίας, εκλεγόμενος για δεύτερη φορά Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Η εκλογή του σημαδεύτηκε από έντονες πολιτικές διεργασίες και μια σειρά επεισοδιακών ψηφοφοριών, που κατέληξαν στη διάλυσή της Βουλής και τη διεξαγωγή βουλευτικών εκλογών.
Η αποτυχία της Βουλής να εκλέξει Πρόεδρο στις τρεις πρώτες ψηφοφορίες προκάλεσε την προκήρυξη εκλογών, οι οποίες διεξήχθησαν στις 8 Απριλίου 1990. Η Νέα Δημοκρατία, υπό την ηγεσία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, επικράτησε με ποσοστό 46,8%, κερδίζοντας 150 έδρες. Ωστόσο, για να εξασφαλίσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η ΝΔ βασίστηκε στη στήριξη του Χρήστου Κατσίκη από τη ΔΗΑΝΑ, γεγονός που ενίσχυσε τις εντάσεις στο πολιτικό σκηνικό.
Η Διαδικασία Εκλογής
Μετά τις εκλογές, η διαδικασία για την εκλογή Προέδρου επανεκκίνησε. Στην τέταρτη ψηφοφορία, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έλαβε 149 ψήφους, έναντι 123 του Ιωάννη Αλευρά, υποψήφιου του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και 21 του ακαδημαϊκού Κωνσταντίνου Δεσποτόπουλου, τον οποίο υποστήριξε ο Συνασπισμός.
Η πέμπτη ψηφοφορία, που διεξήχθη στις 4 Μαΐου 1990, ανέδειξε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή Πρόεδρο της Δημοκρατίας με 153 ψήφους. Ο Ιωάννης Αλευράς έλαβε 125 ψήφους, ενώ ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος παρέμεινε στις 21. Η εκλογή του Καραμανλή ήταν αποτέλεσμα της στενής στήριξης που του παρείχε η βάση της Νέας Δημοκρατίας, καθώς και της γενικότερης αποδοχής του ως πολιτικής προσωπικότητας με μεγάλη ιστορική βαρύτητα.
Η επιστροφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή
Η επιστροφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην Προεδρία θεωρήθηκε ως συμβολική και ουσιαστική κίνηση σταθερότητας για την πολιτική ζωή της χώρας. Ο Καραμανλής, έχοντας αφήσει βαθύ αποτύπωμα στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας, αντιμετωπίστηκε ως μια εγγύηση θεσμικής ομαλότητας σε μια περίοδο πολιτικών ανακατατάξεων.
Η επιλογή του Καραμανλή, ωστόσο, δεν ήταν χωρίς αντιδράσεις. Η αντιπολίτευση, κυρίως το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο Συνασπισμός, διαφώνησαν με την υποψηφιότητά του, προκρίνοντας δικούς τους υποψήφιους. Παρόλα αυτά, η εκλογή του εδραιώθηκε ως ένα κομβικό σημείο για την πολιτική σταθερότητα της περιόδου.
ΥποψήφιοιΑ’ Ψηφοφορία (19 Φεβρουαρίου 1990)Β’ Ψηφοφορία (25 Φεβρουαρίου 1990)Γ’ Ψηφοφορία (3 Μαρτίου 1990)Δ’ Ψηφοφορία (30 Απριλίου 1990)Ε’ Ψηφοφορία (4 Μαΐου 1990)Κωνσταντίνος Καραμανλής (Νέα Δημοκρατία) – – – 149 153
Ιωάννης Αλευράς (ΠΑΣΟΚ) – 127 128 123 125
Χρήστος Σαρτζετάκης (ΠΑΣΟΚ, Συνασπισμός) 151 21 21 – –
Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος (Συνασπισμός) – – – 21 21
«Παρών» 148 148 148 1 1
«Απών» 1 0 2 0 0
Απόντες 0 4 1 6 0
Σύνολο 300 300 300 300 300
1995: Πρόεδρος ο Κωστής Στεφανόπουλος

Μέχρι και το 1995 εν ολίγοις, η κυβέρνηση και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχαν κοινή ιδεολογική και πολιτική βάση. Αυτό άλλαξε το 1995, όταν με κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, εκλέχθηκε Πρόεδρος ο – προερχόμενος από την κεντροδεξιά – Κωστής Στεφανόπουλος. Τον πρότεινε η Πολιτική Άνοιξη του Αντώνη Σαμαρά, τον ψήφισε όμως και το ΠΑΣΟΚ. Ο Στεφανόπουλος επανεκλέχθηκε το 2000, πάλι με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και Πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη. Μάλιστα η δεύτερη εκλογή του ήρθε με ευρύτατη συναίνεση (269 ψήφοι), εν αντιθέσει με την πρώτη όπου είχε λάβει 181 ψήφους.
ΗμερομηνίαΑ’Β’Γ’24 Φεβρουαρίου, 2 και 8 Μαρτίου 1995
Κωστής Στεφανόπουλος (Πολιτική Άνοιξη, ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 181 181 181
Αθανάσιος Τσαλδάρης (Νέα Δημοκρατία) 109 108 109
«Παρών» 10 8 10
Απόντες 0 3 0
Σύνολο 300 300 300
2000: Επανεκλογή Στεφανόπουλου
Η επανεκλογή του Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου το 2000 ως Προέδρου της Δημοκρατίας, με 269 ψήφους από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, αποτελεί ορόσημο στη σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία. Για πρώτη φορά, κυβερνών κόμμα και αξιωματική αντιπολίτευση στήριξαν κοινό υποψήφιο, επιβεβαιώνοντας τη δυναμική της συναίνεσης και της ενότητας.
Η θητεία του Στεφανόπουλου και η ανακήρυξή του ως υπερκομματικού προσώπου ήταν καθοριστική για την ευρεία αποδοχή που απολάμβανε. Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης τόνισε ότι ο Πρόεδρος εξέφραζε την ενότητα της χώρας, ενώ ο αρχηγός της ΝΔ, Κώστας Καραμανλής, επισήμανε τη σημασία της σύνθεσης και της συνεργασίας.
Η εκλογή πραγματοποιήθηκε λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές, γεγονός που ενίσχυσε τη διάθεση συνεργασίας, ενώ η δημοφιλία του Στεφανόπουλου τον κατέστησε αδιαμφισβήτητο σύμβολο της πολιτικής σταθερότητας. Η συναίνεση που επετεύχθη χαιρετίστηκε ως ένα θετικό βήμα για το πολιτικό σύστημα της χώρας.
ΥποψήφιοςΚόμμαΨήφοιΚωστής Στεφανόπουλος ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία 269
Λεωνίδας Κύρκος Συνασπισμός 10
«Παρών» – 19
Απόντες – 2
Σύνολο – 300
2005: Πρόεδρος ο Κάρολος Παπούλιας

(EUROKINISSI)
Ο Φεβρουάριος του 2005 σηματοδότησε μια ιστορική στιγμή για την ελληνική πολιτική σκηνή, καθώς ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής πρότεινε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον επί σειρά ετών βουλευτή και υπουργό του ΠΑΣΟΚ, Κάρολο Παπούλια. Η πρόταση αυτή έτυχε ευρείας πολιτικής αποδοχής, καθώς στηρίχθηκε και από το ΠΑΣΟΚ υπό την ηγεσία του Γιώργου Παπανδρέου.
Στις βουλευτικές εκλογές του 2004, η Νέα Δημοκρατία είχε καταγράψει ποσοστό 45,3% εξασφαλίζοντας 165 έδρες, ενώ το ΠΑΣΟΚ ακολούθησε με 40,5% και 117 έδρες. Το ευρύ πολιτικό κλίμα συναίνεσης αντικατοπτρίστηκε και στη Βουλή, όπου ο κ. Παπούλιας εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας με 279 ψήφους, σημειώνοντας αριθμό-ρεκόρ στην ιστορία της προεδρικής εκλογής.
ΥποψήφιοςΨήφοιΚάρολος Παπούλιας (Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ) 279
«Παρών» 17
Απόντες 4
Σύνολο 300
2010: Επανεκλογή Παπούλια
Τον Φεβρουάριο του 2010, ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου πρότεινε την επανεκλογή του Κάρολου Παπούλια, πρόταση που αποδέχθηκε και η ΝΔ του Κ.Καραμανλή, αλλά και το ΛΑΟΣ του Γ.Καρατζαφέρη. Στις πρόωρες βουλευτικές του Οκτωβρίου του 2009, το ΠΑΣΟΚ είχε λάβει 43,9% και 160 έδρες, η ΝΔ 33,4% και 91 έδρες και ο ΛΑΟΣ 5,6% και 15 έδρες. Ο κ. Παπούλιας εξελέγη με 266 ψήφους.
Υποψήφιος ΠρόεδροςΠροτάθηκε απόΣτηρίχθηκε απόΨηφοφορίαΚάρολος Παπούλιας ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, ΛΑΟΣ 266
«Παρών» – – 32
Απόντες – – 2
Σύνολο – – 300
2015: Κίνηση ματ Τσίπρα με Προκόπη Παυλόπουλο

Τον Δεκέμβριο του 2014, η Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά και το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου πρότειναν για την Προεδρία της Δημοκρατίας τον Σταύρο Δήμα. Η πρόταση αυτή ήρθε σε μια περίοδο πολιτικής αβεβαιότητας, καθώς στις εκλογές του Ιουνίου 2012 η Νέα Δημοκρατία είχε συγκεντρώσει 29,6% και 129 έδρες, ενώ το ΠΑΣΟΚ είχε περιοριστεί στο 12,2% και 33 έδρες. Τα υπόλοιπα κόμματα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες (ΑΝΕΛ), η ΔΗΜΑΡ, το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή, είχαν δηλώσει εκ των προτέρων ότι δεν θα στηρίξουν την εκλογή Προέδρου, επιδιώκοντας την προσφυγή σε εθνικές εκλογές.
Οι τρεις ψηφοφορίες για τον Σταύρο Δήμα
Στην πρώτη ψηφοφορία, ο Σταύρος Δήμας έλαβε 160 ψήφους, με 135 βουλευτές να δηλώνουν «παρών». Στη δεύτερη ψηφοφορία οι ψήφοι υπέρ του αυξήθηκαν σε 168, με 131 «παρών», ενώ στην τρίτη και τελευταία ψηφοφορία συγκέντρωσε επίσης 168 ψήφους, έναντι 132 «παρών». Η αδυναμία συγκέντρωσης των απαιτούμενων 180 ψήφων οδήγησε στη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη εθνικών εκλογών για τις 25 Ιανουαρίου 2015.
Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και η εκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου
Οι εκλογές ανέδειξαν νικητή τον ΣΥΡΙΖΑ, που κέρδισε 149 έδρες, ενώ η συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ διασφάλισε συνολική πλειοψηφία 162 εδρών. Ο Αλέξης Τσίπρας, πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησης, έκανε μια τολμηρή πολιτική επιλογή για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Παρόλο που όποιο πρόσωπο κι αν πρότεινε θα μπορούσε να εκλεγεί σε τρίτη ψηφοφορία με απλή πλειοψηφία, δεν επέλεξε υποψήφιο από την Αριστερά, όπως ενδεχομένως θα αναμενόταν.
Αντίθετα, πρότεινε τον Προκόπη Παυλόπουλο, ένα κορυφαίο παραδοσιακό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας. Η κίνηση αυτή είχε ισχυρό πολιτικό και κοινωνικό συμβολισμό, καθώς ανάγκασε τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης να συναινέσουν. Ο Προκόπης Παυλόπουλος εξελέγη από την πρώτη ψηφοφορία με 233 ψήφους, καταδεικνύοντας τη διευρυμένη αποδοχή του.
Υποψήφιος ΠρόεδροςΠροτάθηκε απόΣτηρίχθηκε απόΑ’ Ψηφοφορία
17 Δεκεμβρίου 2014Β’ Ψηφοφορία
23 Δεκεμβρίου 2014Γ’ Ψηφοφορία
29 Δεκεμβρίου 2014Δ’ Ψηφοφορία
18 Φεβρουαρίου 2015Προκόπης Παυλόπουλος ΣΥΡΙΖΑ
Ανεξάρτητοι Έλληνες ΣΥΡΙΖΑ
Νέα Δημοκρατία
Ανεξάρτητοι Έλληνες – – – 233
Νίκος Αλιβιζάτος Το Ποτάμι
ΠΑΣΟΚ Το Ποτάμι
ΠΑΣΟΚ – – – 30
Σταύρος Δήμας Νέα Δημοκρατία
ΠΑΣΟΚ Νέα Δημοκρατία
ΠΑΣΟΚ 160 168 168 –
«Παρών» 135 131 132 32
Απόντες 5 1 0 5
Σύνολο 300 300 300 300
Στις πρόωρες εκλογές που προηγήθηκαν, ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε το 36,3% και 149 έδρες, η ΝΔ 27,8% και 71 έδρες, το Ποτάμι 6% και 17 έδρες, οι ΑΝΕΛ 4,75% και 13 έδρες και το ΠΑΣΟΚ 4,68% και 13 έδρες.
2020: Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Δημοκρατίας

EUROKINISSI)
Η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου εξελέγη από τη Βουλή των Ελλήνων στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, καταγράφοντας μια ιστορική πρωτιά. Με 261 ψήφους υπέρ, η υποψηφιότητά της ξεπέρασε κατά πολύ την απαιτούμενη πλειοψηφία των δύο τρίτων του σώματος.
Η πρότασή της έγινε από τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, σηματοδοτώντας την πρώτη φορά που μια γυναίκα αναλαμβάνει το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα στην Ελλάδα. Ακόμη, η υποψηφιότητά της έτυχε ευρείας αποδοχής, καθώς στηρίχθηκε από τρία κόμματα της Βουλής, γεγονός που την κατέστησε την πρώτη υποψήφια με τόσο μεγάλη πολιτική συναίνεση.
Η εκλογή της κ. Σακελλαροπούλου στην πρώτη κιόλας ψηφοφορία αποτελεί ορόσημο για τη χώρα, συμβολίζοντας την πρόοδο προς την ισότητα των φύλων και την ευρύτερη πολιτική συναίνεση.
Υποψήφιος/α ΠρόεδροςΠροτάθηκε απόΣτηρίχθηκε απόΨηφοφορία
22 Ιανουαρίου 2020Κατερίνα Σακελλαροπούλου Νέα Δημοκρατία Νέα Δημοκρατία
ΣΥΡΙΖΑ
Κίνημα Αλλαγής 261
«Παρών» 33
Απόντες 6
Σύνολο 300
No comments:
Post a Comment
Η Φωνή του Λ.Σ. δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχετε από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οιασδήποτε φύσεως ευθύνη. Για οποιαδήποτε παράπονα και διευκρινίσεις ή αν επιθυμείτε να διαγράψουμε ένα άρθρο ή ένα σχόλιο μπορείτε να στείλετε το μήνυμα σας στο group.voice.ls@gmail.com.