Κείμενο τού Παναγιώτη Τσιάνου από την Ομοσπονδία των Λιμενικών: Απευθύνομαι σε εσάς θεωρώντας χρέος μου να σας ενημερώσω μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην Π.Ο.Ε.Π.Λ.Σ.
Ο πραγματικός λόγος, που ασχολήθηκα με το συνδικαλισμό είναι η θέλησή μου να συμβάλλω δημιουργικά σε ένα συνδικαλιστικό φορέα ισχυρό, σοβαρό, συγκροτημένο, που θα διεκδικεί με αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά και κυρίως θα επιτυγχάνει αποτελέσματα.
Μετά το συνέδριο του Σεπτεμβρίου 2019 είχα την τιμή να εκλεγώ πρόεδρος της Π.Ο.Ε.Π.Λ.Σ. Από τις πρώτες μέρες ανάληψης των καθηκόντων μου, έδωσα όσες δυνάμεις έχω και όση γνώση και εμπειρία διαθέτω για να κάνω πράξη τα παραπάνω. Έχτισα γέφυρες ενότητας προς όλες τις κατευθύνσεις και άφησα πίσω όσα θα μπορούσαν να μας διχάσουν.
Τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν. Η Π.Ο.Ε.Π.Λ.Σ. στάθηκε στα πόδια της και με συντονισμένες ενέργειες πολύ σύντομα είχαμε σειρά ζητημάτων, που είτε θεσμοθετήθηκαν είτε λύθηκαν, ενώ για πολλά άλλα είναι ήδη δρομολογημένη η επίλυσή τους, όπως το ζήτημα της φαρμακευτικής περίθαλψης. Τον ερχόμενο Σεπτέμβρη αναμένεται τα στελέχη του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. να έχουν κάλυψη στο σύνολο των φαρμακείων της χώρας. Ένα ακόμη πρόβλημα, το οποίο μας ταλανίζει για χρόνια, επιλύεται.
Το διεκδικητικό μας πλαίσιο σήμερα είναι σημαντικά φτωχότερο! Πολλά από τα πάγια αιτήματα, τα οποία ως φορέας δέκα μήνες πριν αποφασίσαμε ομόφωνα να διεκδικήσουμε, έχουν πλέον κατακτηθεί!
Κι όμως, από πολύ νωρίς δέχομαι ατεκμηρίωτη αλλά έντονη κριτική. Ακόμη και όταν είχαμε μπροστά μας ένα νομοσχέδιο με διατάξεις όπως το βαθμολόγιο των Λιμενοφυλάκων, την αύξηση της οργανικής δύναμης ή την αύξηση του ορίου των ωρών αποζημίωσης νυχτερινής απασχόλησης και το συνήγορο του Λιμενικού, που ακολούθησαν και τόσα άλλα και παρά τη δικαίωσή μου να επιμείνουμε και να μην κυριευθούμε από εμμονές και ιδεοληψίες, μέλη του Δ.Σ. της Π.Ο.Ε.Π.Λ.Σ., με χαρακτήρισαν "αλαζόνα". Η απάντηση σε αυτό βρίσκεται κάπου μέσα στους ίδιους.
Δεν είναι απαραίτητο να γράφεις «τσιτάτες» ανοησίες στο facebook, να διασπείρεις ανακρίβειες και να προκαλείς άναρχες κραυγές μόνο και μόνο για να προκαλέσεις εντύπωση και αποπροσανατολισμό. Αυτά είναι ξεπερασμένα στις μέρες μας και πλέον κουράζουν, δεν εντυπωσιάζουν και σε καμία των περιπτώσεων δεν εκφοβίζουν.
Στους δέκα (10) μήνες, που είχα την τιμή να είμαι πρόεδρος, μετά από εκλογικό συνέδριο και όχι μέσα από εσωτερικές ανατροπές και συνδιαλλαγές, έχουμε να παρουσιάσουμε έργο.
Αυτό κανείς δεν μπορεί να το ακυρώσει και προσωπικά παρότι νιώθω υπερήφανος σταδιακά διαπίστωσα ότι οι επιτυχίες ήταν αυτές ακριβώς, που ενόχλησαν τους επικριτές μου. Και αυτό παρά το γεγονός ότι ποτέ δε στηλίτευσα την παντελή απουσία τους κατά τη διάρκεια της διεκδίκησης των κατακτήσεων αυτών για να μην πω ότι με τη στάση τους λειτούργησαν ως τροχοπέδη στην επίτευξή τους.
Δυστυχώς, τα συμπτώματα της ασθένειας, που μας ταλαιπωρεί εδώ και χρόνια έκαναν την επανεμφάνισή τους. Τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα...
Οι περισσότεροι θα έχετε πληροφορηθεί ότι «φάγαμε» τον πρόεδρο.
Επιστροφή στην "κανονικότητα" της Π.Ο.Ε.Π.Λ.Σ....
Από το 2011 κανένα Δ.Σ. ή πρόεδρος δεν ολοκλήρωσε τη θητεία του.
Αν αυτό δεν είναι παθογένεια και μάλιστα χρονίζουσα τότε τι είναι αγαπητοί συνάδελφοι;
Αυτό μόνο αποδυνάμωση μπορεί να επιφέρει στη δυναμική της Π.Ο.Ε.Π.Λ.Σ. ως συνδικαλιστικού φορέα και ως οντότητας, ενώ ταυτόχρονα φανερώνει προσκόλληση σε αναποτελεσματικές πρακτικές του παρελθόντος και παράλληλη αδυναμία εξέλιξης σε κάτι πιο ενιαίο, πιο σταθερό, πιο συγκροτημένο και πιο δυνατό. Με λίγα λόγια υπονομεύονται οι σκοποί της Π.Ο.Ε.Π.Λ.Σ.
Απευθυνόμενος σε όποιον προσπαθεί με αγωνία να αποδείξει τη σημαντικότητά του μέσα από ίντριγκες και καλλιέργεια μίσους τον πληροφορώ ότι όλοι είμαστε παντελώς ασήμαντοι μπροστά στην επίτευξη των κοινών στόχων του κλάδου μας. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι είμαστε όλοι ίδιοι. Δε σημαίνει ότι όλοι είμαστε αριβίστες.
Η χθεσινή συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Π.Ο.Ε.Π.Λ.Σ. με θέμα «ανασυγκρότηση θέσεων Δ.Σ.» αποδεικνύει ότι η Π.Ο.Ε.Π.Λ.Σ. ασχολείται και πάλι με τον εαυτό της ανακατανέμοντας αξιώματα και όχι με αυτά για τα οποία οφείλει να ασχολείται.
Σαφέστατα ανακόπηκε μια θετική πορεία στερώντας παράλληλα κάθε προοπτική.
Σας απασχολούμε και πάλι με τις εσωτερικές μας δυσ-λειτουργίες και όχι με θετικές εκβάσεις των διεκδικήσεών μας όπως κατορθώσαμε να κάνουμε τους τελευταίους δέκα (10) μήνες.
Από την πλευρά μου θα παραμείνω πιστός στα αρχικά κίνητρα ενασχόλησής μου.
Θα αγωνιστώ να αφήσουμε όλοι πίσω μας όσα μας διχάζουν αλλά και αυτούς, που καλλιεργούν το διχασμό ώστε να αποκτούν υπόσταση.
Η συμβολή όλων σας είναι σημαντική.
Ας αναλογιστεί ο καθένας από μόνος του, που μπορεί να οδηγήσει η κάθε του επιλογή και πως αυτή συμβάλει τελικά όντως στο αποτέλεσμα.
Τσιάνος Παναγιώτης
https://thalassios.blogspot.com