Μόλις λίγους μήνες φαίνεται να κράτησε η ηρεμία στη πολύπαθη Ομοσπονδία καθώς ήδη
είναι έντονα τα σημάδια καπνού της "εμπόλεμης κατάστασης" που υποβόσκει εδώ και
καιρό στο κίνημα.
Σε πολλούς δεν αρέσει η στάση απάθειας της Ομοσπονδίας παρά τα
προβλήματα που υπάρχουν και αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι.
Λογικό και επόμενο, το κενό που παρατηρείται κεντρικά, κάποιες τοπικές ενώσεις να προστρέχουν να καλύψουν, αντιλαμβανόμενες τις ανάγκες των συναδέλφων για ουσιαστική στήριξη.
Οι μεταθέσεις που εδώ και 2 χρόνια κρατούν ομήρους εκατοντάδες
συναδέλφους, η "βιομηχανία" επιλεκτικών αποσπάσεων
και οι αδιαφανής διαδικασίες που τις συνοδεύουν, τα σχολεία ΣΕΑΛΣ, η διάσπαση του ΛΣ-ΕΛ.ΑΚΤ τελευταία με
μεγάλο ποσοστό να καταλήγει στον Ενιαίο Φορέα για το μεταναστευτικό, είναι
μερικά από τα σοβαρά ζητήματα που οι ενώσεις αναδεικνύουν καθημερινά, με την κεντρική
σκηνή του συνδικαλιστικού μας κινήματος να παραμένει απαθής.
Με τις παρεμβάσεις των τοπικών Ενώσεων να πολλαπλασιάζονται,κάποιοι φαίνεται να ενοχλήθηκαν και άρχισαν πάλι με το γνωστό τους ύφος,να σπιλώνουν και να προχωρούν σε προσωπικές επιθέσεις μέσω του διαδικτύου, σε όσους τόλμησαν να εκφρασθούν ελεύθερα και δεν επιθυμούσαν να ταυτισθούν με
την απραξία.
Στη σειρά αυτών των επιθέσεων σήμερα είδαμε ακόμα μια απρέπεια να χλευάζουν συναδέλφους τοπικών
ενώσεων που βρίσκονταν σε εκλογική διαδικασία.
Δυστυχώς το συνδικαλιστικό κίνημα πορεύεται σε περίεργους ατραπούς και ζει ως φαίνεται μέρες
σκοταδισμού.
Όταν μια τέτοια τακτική ακολουθείται από συνδικαλιστές για συνδικαλιστές που υποτίθεται ότι πολεμούν και για το δικαίωμα της έκφρασης, σε τι μπορούμε πλέον ελπίζουμε και τι να περιμένουμε για τη συνέχεια.
Φανταστείτε εάν αυτή η άγρια κατάσταση συμβαίνει με τους εκλεγμένους, τι μπορεί γίνεται με τους απλούς συναδέλφους που δεν συμμορφώνονται στις υποδείξεις των ισόβιων του συνδικαλιστικού κινήματος του ΛΣ.
fonils.gr
