Τα πολύ μεγάλα περιθώρια περεταίρω ανάπτυξης του θαλάσσιου τουρισμού αναδεικνύει η νέα έρευνα της διαΝΕΟσις για τις Μαρίνες και τους Τουριστικούς Λιμένες στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με την ανάλυση, σε σύγκριση με τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε Μεσόγειο και Αδριατική, η Ελλάδα υστερεί σε πυκνότητα θέσεων ελλιμενισμού, διαθέτοντας σύμφωνα με τα στοιχεία 0,5 θέσεις ελλιμενισμού ανά χιλιόμετρο ακτογραμμής.
Η περαιτέρω ανάλυση των στοιχείων ανέδειξε ένα ουσιαστικό πρόβλημα στη δημιουργία ενός ελκυστικού δικτύου στη χώρα: οι περισσότερες εγκαταστάσεις έχουν χωροθετηθεί αλλά δεν έχουν προχωρήσει στο στάδιο της κατασκευής.
Επιπρόσθετα, ένας αριθμός τουριστικών λιμένων έχει κατασκευαστεί αλλά δεν λειτουργεί. Μόλις 37 από τους 168 χωροθετημένους τουριστικούς λιμένες βρίσκονται στο στάδιο της λειτουργίας, ποσοστό 22%. Από τις 27.512 χωροθετημένες θέσεις ελλιμενισμού σκαφών αναψυχής είναι σήμερα διαθέσιμες μόνο το 30,9%, ή συνολικά 8.499 θέσεις.
Το είδος των τουριστικών λιμένων σε λειτουργία αποτελεί ένδειξη προτεραιοτήτων των επενδύσεων. Από τις συνολικά 62 χωροθετημένες μαρίνες έχουν κατασκευαστεί και λειτουργούν οι 23, ποσοστό 37,1%. Από τις 12 χωροθετημένες ξενοδοχειακές τουριστικές λιμενικές εγκαταστάσεις λειτουργούν οι εννέα (9), ποσοστό 75%.
Από τα 72 χωροθετημένα καταφύγια λειτουργούν μόλις τα πέντε (5), ποσοστό 6,9%. Από τα 22 χωροθετημένα αγκυροβόλια, δεν έχει λειτουργήσει κάποιο έως σήμερα (0%).
Σε ό,τι αφορά τους Φορείς Διοίκησης και Εκμετάλλευσης των Τουριστικών Λιμενικών Εγκαταστάσεων, η συντριπτική πλειοψηφία των χωροθετημένων θέσεων ελλιμενισμού σχεδόν κατανέμεται ισόρροπα μεταξύ ιδιωτικών φορέων, οι οποίοι έχουν την ευθύνη του 44,5% των τουριστικών λιμένων της επικράτειας, και των Δημοτικών και Διαδημοτικών Λιμενικών Ταμείων (45,8% των τουριστικών λιμένων της επικράτειας). Το 5,7% των θέσεων ελλιμενισμού διαχειρίζονται Οργανισμοί Λιμένων ΑΕ και το 3,1% των θέσεων διαχειρίζονται από Λιμενικά Ταμεία. Τέλος το 0,9% των θέσεων διαχειρίζεται η ΕΤΑΔ ΑΕ.
Αναλύοντας το πλαίσιο διακυβέρνησης των τουριστικών λιμένων, η μελέτη αναδεικνύει: (α) την πληθώρα Φορέων Διοίκησης και Εκμετάλλευσης των Τουριστικών Λιμενικών Εγκαταστάσεων, (β) την παρουσία στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των τουριστικών λιμένων σημαντικού αριθμού κρατικών αρχών και (γ) την έμμεση ή άμεση εποπτεία των τουριστικών λιμένων, ή μέρος των δραστηριοτήτων τους, από περισσότερα του ενός υπουργεία, με αποτέλεσμα, πολύπλοκες και χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Οι τελευταίες δημιουργούν δυσχέρειες τόσο στην ομαλή ανάπτυξη όσο και στην αποδοτική λειτουργία του συστήματος των τουριστικών λιμένων.
