17-08-2022
ΘΕΜΑ: "Αποδοχή του συνόλου των προσφυγών κατά των μεταθέσεων 2022"
Αναλαμβάνοντας την ευθύνη και το κόστος που μου αναλογεί, παρεμβαίνω ως κάτωθι:
Λίγες ημέρες μετά την κοινοποίηση των 200 μεταθέσεων έτους 2022 και λίγες ημέρες πριν τη χορήγηση ΦΠ κάποιοι τρέχουν να ετοιμαστούν για να φύγουν και κάποιοι άλλοι, σύμφωνα με την πληροφόρησή μου, δυστυχώς αρκετοί, τρέχουν να ετοιμάσουν τις προσφυγές τους.
Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι πάντα έτσι γίνεται και θα είχε δίκιο.
Πράγματι, τα τελευταία σχεδόν 10 χρόνια, ο Αύγουστος είναι ο μήνας των μεταθέσεων. Τι κι αν άλλα λένε οι νόμοι και τα πδ, τι κι αν άλλα λένε οι εξαγγελίες που κάθε χρόνο γίνονται , τι κι αν άλλα ζητούν οι συνδικαλιστές...τι κι αν άλλα ζητούν τα στελέχη ΛΣ..., ο Αύγουστος πάντα ήταν και θα είναι ο μήνας των μεταθέσεων για το προσωπικό ΛΣ.
Και θα γίνεται πάντα έτσι, όσο ένα ζήτημα όπως αυτό των μεταθέσεων, παρότι πολύ σοβαρό, με σημαντικές προεκτάσεις στη διαμόρφωση της προσωπικής, της οικογενειακής και υπηρεσιακής κατάστασης των στελεχών ΛΣ.και των Υπηρεσιών ΛΣ, δεν αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια, σεβασμό και με διάλογο κατά τη νομοθετική του τακτοποίηση και κατά την πρακτική εφαρμογή του.
Αν δε τολμήσουμε να αναλύσουμε σε όλες του τις προεκτάσεις περαιτέρω το ζήτημα των μεταθέσεων, θα διαπιστώσουμε ότι η κατάσταση επιβαρύνεται σημαντικά από τη μη πραγματοποίηση των απαιτούμενων μεταθέσεων, τις μη ορθολογικές ελάχιστες τοποθετήσεις και τη μη ορθή κατανομή του προσωπικού κατά βαθμό, αριθμό, πραγματικές ανάγκες υπηρεσιών και προσωπικού, δημιουργώντας απρόβλεπτες συνέπειες στην οικογενειακή συνοχή του προσωπικού, στην οικονομική του κατάσταση, αλλά και στις υπηρεσίες του ΛΣ.
Κι όμως, ουδείς έχει επιδείξει την απαραίτητη προσοχή για την επίλυση αυτού του ζητήματος.
Η μοναδική έννοια όλων των εμπλεκομένων είναι η εξυπηρέτηση των προσωπικών μικροπολιτικών και μικροσυνδικαλιστικων συμφερόντων τους και μέχρι εκεί.
Η δε λύση της τελευταίας 8ετίας, των μεταθέσεων άνευ οδοιπορικών με αίτημα του προσωπικού και των επαναλαμβανόμενων ίδιων εκατοντάδων αποσπάσεων προς κατευνασμό της απογοήτευσης και του θυμού του προσωπικού, πέραν του ότι θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως ένα είδος εκμετάλλευσης και ομηρίας των στελεχών, αποτελεί πατέντα προς δημιουργία εξάρτησης του προσωπικού με τους συνδικαλιστικούς φορείς και θεσμικά και εξωθεσμικά πρόσωπα, κρύβει το πρόβλημα κάτω από το χαλί και το οξύνει σημαντικά.
Η δε δημιουργία συλλογικών οργάνων - συμβουλίων μεταθέσεων των οποίων η λειτουργία - αποφάσεις τους δεσμεύονται από την υπάρχουσα και διαχρονικά απαράδεκτη διαμορφωθείσα κατάσταση, από το κάθε φορά υφιστάμενο πλαίσιο των μεταθέσεων και από την πλήρη εξάρτηση, στο ζήτημα αυτό, του Αρχηγείου από την πολιτική ηγεσία, συνήθως τους παρατρεχάμενους αυτής, αποτελεί πέπλο που θολώνει το τοπίο με δήθεν δημοκρατικές διαδικασίες.
Μήπως λοιπόν η αποτυχία μας να λυθεί επί σχεδόν 10 έτη το ζήτημα δίκαια χαρακτηρίζεται από το σύνολο των στελεχών ως έλλειψη σεβασμού στο πρόσωπό τους και ως σκόπιμη έλλειψη διοικητικής μέριμνας;
Δυστυχώς για άλλη μια φορά θα πρέπει να πω ότι δεν αρκεί να μιλάμε για επιστροφή στην κανονικότατα και να φαίνεται ότι λειτουργούμε αντικανονικά, ούτε να λέμε ότι Διοίκηση, μεταξύ άλλων, είναι η απλή εκτέλεση των αναγκαίων λειτουργιών, που είναι απαραίτητες για την επιτυχία ενός οργανισμού ή τμήματος αυτού, ούτε ότι Ηγεσία είναι, μεταξύ άλλων και η ικανότητα της κεφαλής να επιβλέπει, να εμπνέει, να συνεργάζεται, να ακούει αλλά και να μεριμνά για το προσωπικό όλων των βαθμίδων όπως και για την αποτελεσματικότερη κι αποδοτικότερη εκτέλεση των στόχων του οργανισμού. Θα πρέπει να δείχνουμε έμπρακτα με κατάλληλες ενέργειες και προώθηση πρωτοβουλιών το πραγματικό ενδιαφέρον μας για το προσωπικό <<εξυπηρετώντας>> το σε προσωπικό και υπηρεσιακό επίπεδο και να αντιμετωπίζουμε θετικά και με σοβαρότητα τα ζητήματα που το απασχολούν.
Δεν μπορεί να αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι πρώτη προτεραιότητα του προσωπικού είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής και των δικαιωμάτων και η ασφάλεια των συνόρων μας και ως προς την επίτευξη αυτών των σπουδαίων στόχων - σκοπών, καθημερινά υπερβάλει εαυτόν και να μην του παρέχουμε, ως ελάχιστη αναγνώριση της προσφοράς του, την απαραίτητη στήριξη για την προστασία και των δικών του δικαιωμάτων, την ανύψωση του ηθικού του και του αισθήματος δικαίου, τη διασφάλιση της συνοχής ως στελέχη ενός ένοπλου στρατιωτικά συντεταγμένου Σώματος, ώστε χωρίς να πλήττεται σε προσωπικό - οικογενειακό - οικονομικό - υπηρεσιακό επίπεδο, όσο το δυνατόν ανώδυνα για τα ίδια τα στελέχη να εκτελεί τα καθήκοντά του κατά τον πλέον επωφελή τρόπο προς εκπλήρωση της αποστολής του ΛΣ.
Επειδή λοιπόν, κάποια ζητήματα, ακόμα κι αυτά που μπορεί να μοιάζουν ανώδυνα, έχουν πολύ σημαντικές προεκτάσεις και συνέπειες κι όταν τα αφήσεις ασχολίαστα ή δεν δράσεις άμεσα, μπορεί να επαναληφθούν, να αυξηθούν και να μεγαλώσουν ανεξέλεγκτα δημιουργώντας νέα σημαντικά προβλήματα κι επιπλέον ζητήματα με απρόβλεπτες συνέπειες, ως πρόεδρος της ΠΕΑΛΣ και εκπρόσωπος της ΠΕΑΛΣ στα Συμβούλια Μεταθέσεων (στα οποία ως ένδειξη διαμαρτυρίας δεν συμμετείχα) και Προσφυγών και κατόπιν των ανωτέρω, κι επειδή φτάσαμε στην έναρξη της νέας εκπαιδευτικής χρονιάς και σχεδόν στην έναρξη των διαδικασιών των μεταθέσεων έτους 2023 κι επειδή είμαι πεπεισμένος ότι αποτελεί μία δίκαιη και λογική προσέγγισή μου, καλώ το Αρχηγείο, τα Συμβούλια Προσφυγών και τους λοιπούς συνδικαλιστικούς φορείς και εκπρόσωπους τους στα συμβούλια να επιλέξουν την αυτονόητη, για ευνόητους λόγους αποδοχή όλων των προσφυγών που θα υποβληθούν χωρίς να ακυρωθεί καμιά μετάθεση που πιθανώς η εκτέλεσή της να εξαρτάται εκ της αποδοχής ή μη των δίκαιων προσφυγών των συναδέλφων, δίκαιων και μόνο εκ της διαμορφωθείσας για το ζήτημα των μεταθέσεων κατάστασης, για την οποία καμία ευθύνη δεν φέρουν.
Θυμίζω δε ότι όλοι μας, είχαμε πει άλλα..... στο προσωπικό κι άλλα..... πράξαμε. Και μπορεί μαγικά ραβδάκια να μην υπάρχουν και το προσωπικό το γνωρίζει, αλλά οφείλουμε όλοι, πολιτική και στρατιωτική ηγεσία και κυρίως το συνδικαλιστικό κίνημα να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας και να λειτουργούμε και να πράττουμε με τρόπο και πράξεις που δεν θα αφήνουν τα περιθώρια να νιώθει το προσωπικό ότι, παρά την προσπάθεια και προσφορά του, το ξεγελάσαμε ή το κοροϊδέψαμε ή οτι αποτελεί θύμα ΤΗΣ ΑΝΑΡΡΊΧΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΡΕΚΛΩΝ ΚΑΠΟΙΩΝ..., ΤΗΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ...ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΡΑΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ"
Τέλος, κρούω το καμπανάκι του κινδύνου και υπενθυμίζω ότι αργά ή γρήγορα και οι κρίνοντες κρίνονται και η <<απόδοση>> και η αξιοπιστία μας θα κριθεί και τα πεπραγμένα μας θα αξιολογηθούν και η τυχόν υπεροψία μας θα κριθεί και η τυχόν ασέβεια και αχαριστία που επιδείξαμε θα κριθεί, από ένα άλλο συλλογικό όργανο - συμβούλιο του οποίου όμως μέλη είναι όλα τα στελέχη ΛΣ και ο νοών νοείτω.......!
Αναλαμβάνοντας την ευθύνη και το κόστος που μου αναλογεί,
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΕΑΛΣ
ΠΑΣΣΑΚΟΣ Παν. ΣΠΥΡΙΔΩΝ
