“Συνάδελφοι καλησπέρα.
Προκαταβολικά συγγνώμη για το σεντόνι που ακολουθεί.
Είμαι γονιός ανηλίκου τέκνου που κάθε μήνα κάνει λογοθεραπείες εργοθεραπείες και απαρακολούθητε από παιδοψυχολόγο. Ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος.
Από την αρχή με το που γινόταν η δαπάνη μέσα σε ένα μήνα είχαν πληρωθεί όλοι και όλοι ήταν χαρούμενοι.
Από πέρσι χάριν της ταχύτητας, της διαφάνειας (δεν ξέρω) που έγιναν ηλεκτρονικά η διαδικασίες άρχισαν οι καθυστερήσεις, με αποτέλεσμα φέτος να έχω καταθέσει από τον Μάρτιο να έχουμε Ιούνιο και ακόμα τίποτα.
Μιλάμε για την δαπάνη 5 μηνών και ένα ποσό που είναι διόλου ευκαταφρόνητο.
Δεν έχει πληρωθεί το κέντρο, δεν μπορώ να κάνω την νέα δαπάνη – ένας φαύλος κύκλος.
Και ξέρω ότι οι συνάδελφοι που ασχολούνται με αυτά είναι στα όρια του εργασιακού burn out, υποστελεχωμένοι και υπό πίεση από όλους μας(και πραγματικά τους συμπονώ).
Και ρωτάω —Τι πρέπει να γίνει τελικά? Ποιος μπορεί να με/μας βοηθήσει που είμαι στα όρια μου οικονομικά (όπως όλοι μας) και δεν βλέπω ούτε λύση ούτε φως.????Αυτοί οι άνθρωποι εκεί θα καούν τελικά ή θα βάλει ο Θεός το χέρι του???? Την καλημέρα μου και καλή δύναμη σε όλους.”
