Τίποτε το συγκλονιστικά φρέσκο δεν κομίζουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις. Η τάξη των πολιτικών πραγμάτων δεν διασαλεύεται , υπό την έννοια πως η Ν.Δ (με απώλειες) δίνει με αξιώσεις τη μάχη για να συγκρατήσει τα ποσοστά των ευρωεκλογών του 2019, ήτοι το 33% και η αντιπολίτευση , παραμένει σε vertigo. Όπερ μεθερμηνευόμενο, το άθροισμα ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, εξακολουθεί να υπολείπεται αυτό που συγκεντρώνει η Ν.Δ.
Από τα δεξιά της Ν.Δ αρχίζει να εδραιώνεται μια σαφής άνοδος, του κόμματος Βελόπουλου, συγκεκριμένα , το οποίο ιδίως στην Βόρεια Ελλάδα , φαίνεται πως αρχίζει να χτίζει σταθερό κοινό, ιδίως μετά την ψήφιση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών που ερέθισε τα ανακλαστικά ψηφοφόρων της συντηρητικής παράταξης.
Απώλειες για ΠΑΣΟΚ
Το πεδίον του ανταγωνισμού όμως εν όψει της ευρωκάλπης, αφορά το "ντερμπι" ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, είδε τους προηγούμενους μήνες τα ποσοστά του όχι να αυξάνουν θεαματικά μεν αλλά να επιστρέφει σταθερά ( έστω και παίρνοντας βραχεία κεφαλή) στη δεύτερη θέση, ύστερα από μια δεκαετία κατά την οποία φλέρταρε με την εξαέρωση.
Οι τελευταίες "φωτογραφίες της στιγμής", ( αυτό αποτυπώνουν οι σφυγμομετρήσεις στην πραγματικότητα), φέρουν τον ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη να επανέρχεται στη δεύτερη θέση και το ΠΑΣΟΚ να υποχωρεί από τα κερδισμένα επί έξι μήνες, δημοσκοπικά ποσοστά του. Η μεταξύ των διαφορά ασφαλώς, παραμένει στα όρια του στατιστικού λάθους αλλά ο κ. Ανδρουλάκης, κατά τις δημοσκοπικές αναλύσεις, αντιμετωπίζει διττό ζήτημα: Έχει αυξημένη συσπείρωση παρότι πτωχή σε συγκομιδή μονάδων και έναν Ανδρέα Λοβέρδο στα δεξιά του, ο οποίος αρδεύει ψήφους, από την ίδια δεξαμενή με το ΠΑΣΟΚ.
Ο ίδιος, έχει δώσει το στίγμα του: Το ΠΑΣΟΚ κινείται πολύ Αριστερά και δεν τον εκφράζει.
"Χειρόφρενο" ΣΥΡΙΖΑ στη φθορά
Η σταθεροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ που μετά το επεισοδιακό συνέδριό του και το μορατόριουμ ( έστω και εύθραστο) στο εσωτερικό του, έχει φρενάρει την περαιτέρω δημοσκοπική κατρακύλα, αποτυπώνεται δημοσκοπικά, δημιουργώντας αισιοδοξία στην Κουμουνδούρου: Είναι πιθανό να κερδίσει τις δημοσκοπικές εντυπώσεις των τελευταίων μηνών που τον έφεραν οριστικά τρίτο κόμμα, πίσω από το ΠΑΣΟΚ και να τερματίσει δεύτερος τελικά στην ευρωκάλπη.
Το ποσοστό 17% που έχει θέσει ο πρόεδρός του ως εκλογικό πήχυ, δεν φαίνεται για την ώρα να μπορεί να το συγκεντρώσει ( κινείται πέριξ του 12%) αλλά το ψυχολογικό "όριο" που έχουν θέσει ουκ ολίγα στελέχη στον νέο πρόεδρο "να είμαστε τουλάχιστον δεύτεροι), είναι ένα ανοιχτό στοίχημα που δεν φαντάζει αυτή τη στιγμή a priori, χαμένο.
Στο σημείο αυτό, εμφιλοχωρεί και ένας ακόμη - καθόλου ήσσονος σημασίας- παράγοντας. Η συνεχής και αδιάκοπη αντιπαράθεση του κόμματος με τη Ν.Δ ( κυριώτατα για τις επιχειρήσεις του Στέφανου Κασσελάκη, τα emails της Α. Ασημακοπούλου κλπ), αφενός δημιουργούν συνθήκες συσπείρωσης στο εσωτερικό του και αφετέρου επανατοποθετούν τον ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του κυρίως αντιπάλου της κυβερνητικής παράταξης, εν όψει της ευρωκάλπης: Μόλις τρεις μήνες απέμειναν για τις ευρωεκλογές.
Θεωρητικώς, οι 90 ημέρες για την πολιτική είναι ικανό διάστημα και πολύς χρόνος για ανακατατάξεις και ανατροπές. Εν προκειμένω, δεδομένου ότι η κυριαρχία της Ν.Δ ως πρώτης δύναμης είναι παγιωμένη εδώ και ( πολλά) έτη με νωπά τα αποτελέσματα των Εθνικών Εκλογών, οι πιθανές ανατροπές, υπό κανονικές συνθήκες είναι προβλέψιμες: Η αποχή στην ευρωκάλπη να είναι συντριπτική, η Ν.Δ να κόψει πρώτη το νήμα αλλά περνώντας κάτω από τον πήχυ του 33% και ο ΣΥΡΙΖΑ να καταφέρει να παραμείνει δεύτερος, με νέα "κατάγματα" στα ποσοστά του.
Όσο για το ΠΑΣΟΚ, προδήλως, θα πρέπει να σπεύσει προς αποτροπή μιας εξέλιξης που θα τον φέρει και πάλι στην τρίτη θέση, με άδηλες συνέπειες για το κόμμα, την επομένη των ευρωεκλογών.
Της Νίκης Ζορμπά
